Nou, de zeebenen zijn inmiddels alweer een tijdje vedwenen.. niet normaal hoe lang je nog het gevoel hebt op een boot te zitten! Momenteel zitten we in een internetcafe in Mendoza, net uitgecheckt.. nu wachten op de bus die om 20:00 vertrekt. Pakken zo misschien wel even een bioscoopje, want het weer is niet echt je-van-het. Maaaaar, laten we beginnen bij het begin!!

Vrijdagochtend pakten we om 9:30 de bus vanuit Pucon naar San Martin de los Andes een klein ritje van 5 uur over een mooie bergpas, prima! Dit pakte alleen iets anders uit! We waren nog geen 20 minuten onderweg toen we de mededeling kregen dat de bergpas was afgesloten in verband met de aanhoudende regen, we moesten gaan omrijden. Zo veranderde een ritje van 5 uur opeens in een serieuze rit van 13 uur! Natuurlijk helemaal niet voorbereid, niet zoveel eten etc.. lekker handig! Naast ons zat een Amerikaans stel flink te stressen om hun aansluiting, oeps!

Helaas hadden we ook nog geen hostel geboekt voor in San Martin, iets wat we eigenlijk wel altijd doen. We dachten natuurlijk rond het middaguur aan te komen, dus geen probleem.. maar dat pakte nu anders uit. We kwamen daar dus erg laat op avond aan en bij het uitstappen van de bus stond daar opeens Mario. Deze op het eerste gezicht aardige man had wel een kamer voor ons, goedkoop, inclusief ontbijt.. prima! Daar aangekomen bleken we bij hem in huis te slapen, in de logeerkamer. Er waren ook andere gasten verspreid over het huis uit Zwitserland en Australie. Nja, het was al laat.. we dachten.. wel oke!

Hij hielp ons nog aan een restaurantje waar we ein-de-lijk konden gaan eten, want het anderhalve koekie dat we bij ons hadden in de bus hielp ook niet echt. Lekker gegeten, best prima geslapen en een ontbijtje van Mario gehad. Deze had zo vroeg in de ochtend opeens een freaky gelijkenis met onze vriend Fritzl uit Oostenrijk. Bovendien liep hij een beetje rond in zijn afgezakte joggingbroek met bijbehorende ontsnapte bilspleet.. eet smakelijk. Het mannetje werd steeds raarder, vooral toen hij vermoedde dat wij naar andere accomodatie gingen zoeken. Gelukkig zonder kleerscheuren vanaf gekomen het volgende nachtje waren we eigenaar van een supergroot appartement dat wij ons in verband het low-low-low-seizoen konden veroorloven.

Op zaterdag wilden we een auto gaan huren om deRoute de las Siete Lagoste rijden een beroemde route die van San Martin de Los Andes naar Villa la Angostura gaat en je langs zeven prachtige meren in een bergachtige omgeving voert. De auto huren was gelukt, we waren voor 24 uur de eigenaar van een mooie zilveren Volkwagen Gol. We waren al best een eindje op weg toen we zagen dat de weg was afgesloten. Al na twee meren konden we omkeren, omdat ook deze pas was afgesloten in verband met de regen. Deze passen zijn overigens ook allemaal deels onverhard, daarom ook wat gevoelig voor regen. Wij ook, want ondanks de goede voorspellingen zaten we we gelukkig droog in ons autootje, maar regende het buiten gestaag door. Ondanks dat het maar twee meren waren, hebben we echt genoten van de omgeving. Voordeel van de herfst hier, is dat de bomen écht herfstig worden. Van onder tot boven aan de berg allemaal verschillende kleuren bomen met aan de voet een meer. Ach, elk nadeel heeft z´n voordeel!

We vonden een andere route op de kaart, ook onverhard, naar Junin de los Andes een dorpje 50km verderop. We waren al een eind op streek en hadden al behoorlijk interessante hindernissen genomen, maar ook op deze route moesten we na een uur omkeren. We zagen onszelf liever niet in de hoosregen staan met onze Gol verzakt in de modder zonder ook maar iemand te zijn tegengekomen onderweg. Bovendien werd het al wat later.. en donker! Ondanks dat het nu lijkt alsof het allemaal tegenzit hebben we een hele leuke en avontuurlijke dag gehad. Bij Jasper kwam de rallyrijder naar boven en in Nicky de trouwe navigator. Opzich wel weer een spannend avontuur! Na even te hebben gechild in de jacuzi in ons appartement, hebben we onszelf getrakteerd op een lekkere plaatselijke specialiteit bij Betty´s fondue,namelijk de kaasfondue.

Op zondag zouden we eigelijk gaan paardrijden in dit mooie gebied, hopende dat de paardjes wel konden gaan waar onze auto dat niet kon. We wisten al vantevoren dat het niet door zou gaan als het regende.. en ja hoor, we werden wakker, weer regen! Deze stopte wel weer om 10:00, maar dan hadden we er eigenlijk al op moeten zitten. We hadden alleen al wel betaald en wilden vanzelfsprekend ons geld terug. Helaas was the touristoffice dicht en ging deze pas om 17:00 weer open, maar onze bus naar Mendoza vertrok al om 14:00! We hadden dit aangegeven en ze zeiden dat we dan gewoon konden bellen en we dan iets zouden afspreken. Nadat we zeop de vaste lijn niet konden bereiken, ontfrutselden we een mobiel nummer waar we eindelijk gehoor kregen. De eigenaar heeft uiteindelijk speciaal voor ons de toco opengegooid (en terecht) en zo zaten we om 14:00 in de bus richting Mendoza.

Na ongeveer zes uur onderweg te zijn, moesten we overstappen in Neuqen. Heeeeel kinderachtig, maar als een Argentijn of elke ander willekeurig persoon deze stad niets vermoedenduitspreekt, denk je ohoh.. ze zouden eens moeten weten ;) Ach het geeft weer stof voor onderweg, vooral Jasper is erg goed in het bedenken van woordgrapjes welke Nicky tot 8:00 ´sochtends moet aanhoren. Zo vroeg in de ochtend kwamen we aan in Mendoza, je wordt toch behoorlijk gaar van zo´n nacht in de bus en gelukkig hadden we al iets geboekt en konden we daar zelfs direct in de kamer! Stiekem toch nog even een paar uurtjes échteslaap gepakt om vervolgens de stad te gaan ontdekken.

Het is inmiddels maandag, maar het was hier een rustige bedoeling op straat. Alle winkels dicht.. geen hond op straat en alles dát op straat liep was lichtblauw/wit gekleurd.. tuuuurlijk, het was vandaag Nunca Mas! Dit is Spaans voor Nooit Meer, 25 mei was namelijk de start van de Dirty War in Argentinie. Het zorgt ervoor dat alle Argentijnse vlaggen van zolder worden gehaald en de echte patriot naar voren komt. Waar alle mensen zijn gebleven blijft een raadsel....

Wij besluiten maar gewoon een beetje rond te wandelen en naar het grote park van Mendoza te lopen, gigantisch! Ook de grootste Zoo van Argentinie zit hier en we besluiten deze diertjes eens een bezoekje te brengen. Eigenlijk moet je nooit in het buitenland (buiten west-Europa)naar een dierentuin gaan, want door de omstandigheden waarin de dieren leven verlies je direct alle plezier. En inderdaad, de hokken waren wat aan de kleine kant, maar we verbaasden ons over de diversiteit van de dierentuin en hoe dichtbij je kon komen. Leewen, nijlpaarden, de twee soorten olifanten, zebra´s, tijgers, jaguars, ijsberen etc. etc. Ondanks het dubbele gevoel, toch een leuke dag gehad met afentoe wat zon!

Dinsdag hebben we de bike&wine tour gedaan, waar je dus op de fiets langs een aantal bodega´s in de omgeving kunt om rond te kijken en natuurlijk veel te proeven! We begonnen vroeg en starte met een rondleiding van een uur op bodega Rural waar we alle ins en outs betreft de druiven, het proces en de geschiedenis van het wijnmaken te weten kwamen. Toch ben je zo dicht bij Frankrijk wel wat verwend wat betreft de prachtige omgevingen van de bodega´s, maar voor Argentijnse begrippen was het allemaal harstikke chique. De wijn was.. aardig.. en we konden weer verder! Ook heerlijk gelunched (tijdens deze lunch werd Jasper zijn fiets met lekke band vervangen door een nieuwe!)op een andere bodega en onze trip afgesloten in een Chocolade, Liqueur en Dulce fabriek waar ook naar hartelust geproefd mocht worden. Mhhhh!!

Vandaag is het alweer woensdag en zoals aan het begin al vertelt, vertrekt onze bus om 20:00 richting Salta. Mendozawas heel erg leuk, droog en gewoon een prima mix. Het is een middelgrote stad met ongeveer 100.000 inwoners en brede, schone straten en prachtige parken.Dezebrede straten zijn in verband met de veel voorkomende aardbevingen hier, tijdens een aardbeving dienen deze open plaatsen als safetyzones. Helaas zijn er nog maar weinig historische gebouwen, deze zijn door een grote aardbeving in 1861verwoest. Sterker nog, na deze aardbeving moest de gehele stad opnieuw gebouwd worden en dit hebben ze op een andere plek gedaan. Weer een klein stukje geschiedenis ;)

In tegenstelling tot Mendoza, zijn er in Saltawel veel oude gebouwen te vinden. Ook willen we hier dan toch eindelijk weer een keertje gaan paardrijden in dit échte paardenland. Op deze manier kan je hier goed de prachtige omgeving verkennen. Dit zal namelijk onze laatste Argentinie ervaring zijn, want hierna gaan we door naar Noord-Chili, San Pedro de Atacama. Woestijngebied met geisers en sandboardmogelijkheden... daarover later meer!

Fijne pinksteren daar allemaal! Hebben begrepen dat het weerbeter wordt, na het noodweer van de afgelopen dagen. Liggen alle dakpannen er nog op??

Tot Blogs XXX

PS Voor de foto´s, klik HIER!